Łom kontra oszołom

Wybijanie łomem okien we wraku Tupolewa drugiego czy trzeciego dnia po katastrofie, to zdaniem polskiej prokuratury przygotowanie wraku do transportu. 

Być może  istotnie przygotowanie, ale niekoniecznie do transportu.

Klatki z reportażu "Misja Specjalna" TVP1

Mając całą szybę z kabiny pasażerskiej Tupolewa można by zwizualizować w świetle spolaryzowanym rozkład naprężeń w tej szybie. 

Naprężenia materiału czyli stress patterns w szklanej lub plastikowej szybie, zwlaszcza giętej, cześciowo siedzą w niej od czasu produkcji, a częściowo powstają w wyniku działania sił jakim podlega szyba w trakcie eksploatacji. Normalnie te drugie znikają, jak odjąć siłę, ale niekoniecznie do końca, zwłaszcza jeśli szyba była chwilowo przeciążona, czyli overstressed. 

Kto chce obejrzeć ten efekt domowym sposobem, niech wsiądzie do samochodu i obejrzy sobie od środka przednią i tylną szybę przez przeciwsłoneczne okulary z polaryzującymi szkłami. Przekrzywiając głowę tam i sam, zobaczy w końcu w szybach tęczowe efekty optyczne w postaci plam lub linii - to naprężenia w szkle, widoczne w miejscach gdzie stygnąca po gięciu na gorąco i obróbce cieplnej nadającej drobnorozpryskowe właściwości szkła panoramiczna szyba samochodowa stykała sie z żaroodporną, ażurową metalową taśmą przenośnika w fabryce, i stygła w tych miejscach marginalnie szybciej. 

Ale wracajmy do katastrofy.

Najpierw wizualizujemy rozklad naprężeń w przewiezionej z miejsca katastrofy szybie, wyjętej w całości z konkretnego okna kabiny pasażerskiej '101' . Normalnie jest do tego odpowiedni przyrząd optyczny, polaroskop liniowy lub kołowy, ale ponieważ ta szyba jest spora, a przyrząd niekoniecznie, to da się to również zrobić na poziomie szkolnej pracowni fizyki - potrzebny podświetlany stół, dwa arkusze folii polaryzującej i aparat fotograficzny.

Następnie robimy to samo z identyczną szybą, wymontowaną specjalnie w tym celu z bliżniaczego okna kabiny '102' . 

Oraz jeszcze raz to samo z fabrycznie nową, nigdy nie używaną szybą kontrolną, przyniesioną z magazynu części zamiennych. 

Oglądamy zdjęcia.

• Szyba 1 (ze '101') zawiera naprężenia powstałe w produkcji i w eksploatacji;
  
  
• Szyba 2 (ze '102') też zawiera naprężenia powstałe w produkcji i w eksploatacji;
  
  
•  Szyba 3 (nowa szyba z magazynu) ma tylko naprężenia powstałe w produkcji, bo nigdy nie byla używana. 

Szyba z Tupolewa '102' potrzebna jest dlatego, że '102' wylatał podobną liczbę cykli kompresji i dekompresji kabiny pasażerskiej jak '101', więc naprężenia w jego szybach powstałe podczas eksploatacji są podobne.

Szyby 101 i 102 powinny być pod każdym względem takie same lub bardzo podobne, bo mają te same pochodzenie i podobną historię eksploatacyjną. Z jednym wyjątkiem - '102' się nie rozbił. 

Po wyeliminowaniu z oceny naprężeń powstałych przy produkcji, takich jakie widać w szybie 3, czyli fabrycznie nowej szybie kontrolnej, starannie porównujemy rozklad naprężeń w szybach ze '101' i '102'.

Jeśli obraz naprężeń w szybach ze '101' i '102' jest identyczny lub bardzo podobny, to wszystko w porządku.

Jeżeli natomiast jest dramatycznie odmienny, to jedna z tych szyb - zgadnij, kotku, która? - mogła kilka miesiecy temu przeżyć krótkotrwały epizod bardzo wysokiego ciśnienia, daleko przekraczającego normalną różnicę ciśnień pomiędzy kabiną pasażerską, a atmosferą na zewnątrz samolotu lecącego na swoim nominalnym pułapie. 

Szyba mogła być dramatycznie obciążona przez ułamek sekundy przez ogromny wzrost ciśnienia w kabinie, ale nie trzasła, bo nie była lokalnie najsłabszym elementem ściany kadłuba. Szybciej niż szyba puściły spojenia kadłuba i ciśnienie błyskawicznie wyrównało się z otoczeniem, a szyba została w całości. 

Rozkład naprężeń (stress pattern) w tym arkuszu polimetaakrylanu, poliwęglanu, czy jeszcze jakiegoś innego z wysoko wytrzymałych przezroczystych polimerów, z jakich robi się szyby kabiny, w tym ułamku sekundy radykalnie się zmienił. A ponieważ przeciążona szyba nie była idealnie elastyczna, to po odjęciu obciążenia część naprężeń pozostała w materiale i nadaje się do wizualizacji.

 Zgadnij, kotku, skąd by się ewentualnie mógł był się wziąć w kabinie pasażerskiej, w ostatnich milisekundach jej istnienia, nagły i ultra-krótkotrwały impuls ciśnieniowy, taki na parę megapaskali?

Jest jeden szkopuł. Do takiego festiwalu nieufności, nienawiści, bluźnierstwa i świętokradztwa, słowem do dochodzenia przyczyn katastrofy smoleńskiej ,  potrzebna jest w tym wypadku przynajmniej jedna cała szyba z jednego z okien kabiny pasażerskiej '101'.

Przedstawioną hipotezę można potwierdzić lub wykluczyć tylko do czasu wytłuczenia łomem wszystkich ocalałych okien wraku.

Miłego weekendu wszystkim życzę.

PS:
Czy w ramach dopiero co zakończonego remontu '102' w Samarze wymieniono jakimś szczególnym trafem na nowe wszystkie szyby kabiny pasażerskiej? 


PS2: Meanwhile in Warsaw:

to - wbrew pozorom! ... wbrew pozorom... odpowiedź wcale nie musi być prosta i jednoznaczna bo oczywiście najbardziej logiczna i prosta odpowiedź jest...
...jakakolwiek ingerencja w fizyczną substancję takiego materiału dowodowego jak wrak, szczątki samolotu oczywiście można ją uznać za co najmniej utrudniającą albo negatywnie wpływającą na dalszy proces badań nad tym dowodem rzeczowym. Tyle tylko że... yyy... odpowiedź tylko w tym zakresie... uhm... byłaby o tyle... niepełna... że trzeba pod uwagę brać [Z OGROMNYM NACISKIEM] szereg innych okoliczności i stąd zawahanie w moim głosie
bowiem ja wypowiadam się o kwestii którą...ja obejrzałem ten materiał, natomiast mam w głowie zakodowane szereg okoliczności, które mogły wpływać na taki, a nie inny sposób postępowania, ale nie posiadam wiedzy na temat tego, czy osoby, które decydowały o takich zdarzeniach, kierowały się tymi przesłankami, być może to zawiłe, ale ja mam nadzieję, że... że... wwwffff... że w miarę czytelne. Proszę państwa, każdy z nas jest w stanie sobie szereg okoliczności faktycznych, praktycznych i pragmatycznych, 
które być może - ale ja tego nie wiem! - kierowały [przełknięcie śliny] albo kierują w przypadku... innych zdarzeń... [głęboki wdech] eee... osobami decydującymi o takim psp... postępowaniu z dowodami rzeczowymi.

Napisz proszę chociaż krótki list

Motto:

Napisz proszę chociaż krótki list,Uuuuuu..
Halina Frąckowiak

Wszystkim amatorskim i zawodowym spamerom Salonu 24 specjalizującym się w argumentacji opartej na ekwiwalencji moralnej USA i Federacji Rosyjskiej

 [z grubsza rzecz biorąc, polegającej na wytykaniu, że nawet jeśli Rosjanie są źli, to Amerykanie są jeszcze gorsi, bo są nieprzyjaciólmi Polski, popierają Izrael zamiast Polski, nie chcą wpuszczać Polaków bez wiz i bezdusznie czepiają się ich za pracę na czarno, a ponadto, jak powszechnie wiadomo, w Ameryce murzynów biją]
pragnę polecić prosty i skuteczny sposób propagacji antyamerykańskich poglądów, wynaleziony ostatnio przez 17-letniego Brytyjczyka.

W języku angielskim istnieje wyrażenie "to put your money where your mouth is",które w wolnym przekladzie oznacza, że o ile ktoś jest całkowicie przekonany o słuszności swoich racji, to zamiast ograniczać się do gołosłownego trzaskania dziobem, powinien zainwestować w te racje własne pieniądze.

Ponieważ jednak aby cokolwiek obstawiać z własnej kieszeni, trzeba najpierw coś w niej mieć, inwestycja jako metoda demonstrowania, jak poważnie się traktuje własne zdanie, nie każdemu jest dostępna. A właściwie do niedawna nie każdemu była dostępna, ponieważ niejaki Luke Angel, uczeń szkoły średniej w miasteczku Silsoe, Bedfordshire, właśnie wynalazł całkowicie bezpłatny sposób, którego każdy pryncypialnie usposobiony antyamerykański komentator Salonu 24 może użyć do poinformowania Amerykanów gdzie konkretnie ich ma.

http://www.thesun.co.uk/sol/homepage/news/3135327/Obama-rant-Brit-banned-from-US-for-life.html

Luke mianowicie upił się i po pijanemu wysłał do Białego Domu email, w którym dokładnie opisał swoje uczucia wobec Ameryki w ogóle i Baracka Obamy osobiście, określając urzędującego prezydenta Stanów Zjednoczonych słowem p**ck, cztyli k*tas, po czym poszedł spać.

Jeszcze kaca dobrze się nie pozbył, a już do drzwi zapukała Bedfordshire Police w roli listonosza, z odpowiedzią amerykańskiego FBI na email.

FBI zawiadomiło w prostych żołnierskich słowach, że jakkolwiek pierwsza poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych chroni wolność słowa, to orzecznictwo Sądu Najwyższego USA formułuje pewne wyjątki od tej zasady. W związku z czym Luke otrzymuje w nagrodę za obelgi i pogróżki pod adresem głowy państwa dożywotni ban na wjazd do Stanów Zjednoczonych, od którego naturalnie może się odwolać, na własny koszt, do amerykańskich sądów powszechnych.

Następnie policja pożegnała się uprzejmie i poszła sobie, nie zapominając wszakże przedtem o sfotografowaniu Luke en face, trzy czwarte i z profilu, oraz o pobraniu odcisków palców.

Tak się szczęśliwie sklada, że antyamerykańscy spamerzy Salonu 24 są w zasadzie zjednoczeni w opinii, że USA to i tak dziadostwo, do którego nie ma po co jeździć, bo tylko patrzeć jak sie w proch rozpadnie, a Polsce to w ogóle do pięt nie dorasta, więc ewentualna sankcja takiego rodzaju ich nie zaboli. Serdecznie zatem radzę, by idąc śladem brytyjskiego nastolatka wspierali swe poglądy czynem, naturalnie podpisując emaile do Białego Domu pełnym nazwiskiem i adresem.

Zaś w sprawie ekwiwalencji moralnej USA i Rosji pozwolę sobie pozostać przy swoim dotychczasowym zdaniu - nie ma takiej rzeczy. Przynajmniej do czasu, kiedy Amerykanie dokonają inwazji Polski, narzucą jej marionetkowy rząd, utworzą Polską Zjednoczoną Partię Republikańską, opornych wywiozą na Alaskę, a 20 tysięcy jeńców rozstrzelają w lesie i przypilnują, żeby przez 50 lat nie wolno było o tym pisać ani mówić.

 

Chyba jednak nie są tak całkiem ekwiwalentni moralnie. Niedawny nocny wysłannik do Warszawy: B-757 w wojskowej wersji C-32B, United States Air Force, nr boczny 09001. 

W zeszłym tygodniu na Okęciu, odleciał przed świtem. Proszę sobie we wlasnym zakresie wyguglować w czyjej jest dyspozycji, skąd lata i jaką ma załogę.

No i co teraz będzie, chłopaki Donka? Wystąpicie z NATO?

Generał Roger Brady, dowódca wojsk lotniczych NATO, odsłonił wczoraj w bazie Ramstein tablicę i zasadził dąb ku czci poleglego generała Błasika.

Koło wraku Tu-154M '101' niszczejącego na deszczu w Smoleńsku leży wirnik pierwszego stopnia sprężarki lewego silnika Tupolewa, w stanie niedwuznacznie wskazującym na to, że silnik nie działał w momencie uderzenia o ziemię. 

staryw.blogspot.com/2010/09/otozjednak-sprezarka-w-spoczynku-w.html

W sejfie generała Brady leżą zdjęcia satelitarne o rozdzielczości jakiej nikt w Polsce ani w Rosji nie widział i nie zobaczy, a w Waszyngtonie bardzo niewielu.

NATO oferuje pomoc w śledztwie.

I co teraz?

Odpowiecie, że dziękujecie, ale nie ma potrzeby, ponieważ śledztwo jest całkowicie w rękach npla, z którym blisko współpracujecie, i macie do niego pełne zaufanie?

Fot. PAO HQ AC Ramstein

Otóż jednak sprężarka - w spoczynku w chwili katastrofy?

Ponieważ odezwały się głosy, że jako laik źle interpretuję, że to nie żaden wirnik sprężarki, tylko nieruchoma kierownica przepływu umieszczona we wlocie powietrza do silnika, uprzejmie zawiadamiam, że na kryształowo ostrym zdjęciu katalogowym rosyjskiego producenta, kierownica przepływu we wlocie powietrza do silnika D-30KU-154-II ma 26 łopatek.


Турбореактивный двигатель Д-30КУ-154 2 серии

Tak samo 26 łopatek ma kierownica we wlocie powietrza silnika Tu-154M '101' zarytego w glebę, sofotografowanego pod Smoleńskiem (zdjęcie ze strony zamach.eu)

Natomiast na zdjęciu opartego o wrak wirnika pierwszego stopnia sprężarki lewego silnika '101' wszystkich łopatek co prawda nie widać, ale widać ich co najmniej 33, co wystarczy, by te wspomniane zastrzeżenia obalić.

Tak że możemy już nawet zupełnie abstrahować od całkiem innej długości łopatek i innej proporcji średnicy piasty do ogólnego wymiaru (średnica tak wirnika jak i kierownicy przepływu, wg specyfikacji producenta - 1455 mm).

Podobno (według MAK) ten silnik pracował w chwili uderzenia w ziemię. Wirnik pierwszego stopnia sprężarki niskociśnieniowej kręci się wtedy z prędkością N1 około 2700-3200 obr/min. Jego znalezienie z większością łopatek w całości byłoby cudem. Stan łopatek jest podstawowym kryterium technicznym dla stwierdzenia, czy wirnik w momencie zderzenia z ziemią obracał się, czy też nie obracał.

Milczący w momencie uderzenia o ziemię lewy silnik?

Inżyniera lotniczego, subito!

 Brak mi wiedzy w tym zakresie, więc nawet nie wiem, czy to jest jeden z wirników sprężarki, czy turbiny silnika Tupolewa. Mam wszakże pytanko, na które inżynier lotnictwa powinien odpowiedzieć bez trudu: 

czy uszkodzenia tego wirnika potwierdzają, czy zaprzeczają tezie, że silnik pracował, zwłaszcza na pełnym ciągu, w momencie uderzenia o ziemię?

Ruskaja maszyna i polska wiarołomność

Zakłady lotnicze 'Awiakor' (dawniej Fabryka №18) w Samarze (dawniej Kujbyszew), specjalizujące się w produkcji i remontach samolotów pasażerskich (dawniej bombowców Tu-95) ukończyły remont rządowego Tupolewa Tu-154M nr boczny 102, identycznego bliźniaka samolotu rozbitego w Smoleńsku. Taki remont kosztuje około 10 milionów dolarów.

No i teraz nikt w Polsce nie wie, co z tym samolotem dalej zrobić.

To jest hipokryzja najwyższej próby, doprawdy dech w piersiach zapierająca. Jak to, co zrobić? Odstawić z powrotem do macierzystego pułku na Okęciu, i zgodnie z przeznaczeniem samolotu niech nim pan prezydent Komorowski i pan premier Tusk latają, gdzie tylko im będzie trzeba.

Powinni latać z satysfakcją. Z przyjemnością. Na luzie.
Z uśmiechem. Z pieśnią na ustach! Poniatno?

Wszak nastąpił przełom w stosunkach polsko-rosyjskich, więc ani prezydent K., ani premier T. nie mają żadnych sensownych powodów, by Tupolewem nr 102 nie latać. Nie ma też powodu, by im podatnik kupił nowsze i lepsze samoloty. Czasy są ciężkie, kasy jest mało, zaoszczędzone pieniądze z pewnością się gdzieś w budżecie przydadzą.

Zresztą '102' jest przecież teraz jak nowy, świeżo wyremontowany troskliwymi, złotymi rękami rosyjskich przyjaciół, którym premier i prezydent są gotowi wszystko zawierzyć i wszystko wybaczyć. Samarskie babuszki w gumofilcach w nadgodzinach tyrały, żeby samolot w porę na glanc wypucować. Samarska dyrekcja wycieczki po nim oprowadzała, pokazując z dumą najwyższą jakość prac remontowych.

A tu tymczasem te przeklęte, niewdzięczne, rusofobiczne  Lachy nie mają zaufania, nie chcą dawać przykładu i bluźnierczo się  zastanawiają, czy wierzyć w szczerość duszy rosyjskiej (dawniej radzieckiej), czy też pozbyć się samolotu. A to przecież symbol przyjaźni. Tym bardziej symboliczny, że samolot '102' jest identycznie taki sam jak '101', który umożliwił historyczne pojednanie.

Wątpić w moc takiej relikwii pojednania to jest myślozbrodnia, to jest świętokradztwo, jakby to ujął OMON do Grasia.

Albo się swoim najlepszym i najbliższym przyjaciołom wierzy, albo im się nie wierzy, A jak się najbliższym przyjaciołom nie wierzy, i to w dodatku tak demonstracyjnie, że się nie chce latać samolotem, który ci przyjaciele własnymi rękami specjalnie dla Polaków wyremontowali, to oni mają wtedy wszelkie prawo uważać Polaków za dwulicowych, wiarołomnych, złych i fałszywych, i postępować z nimi zgodnie z tą opinią.

Jeżeli prezydent i premier RP do tego stopnia nie wierzą Rosjanom, że nie są skłonni powierzyć własnej skóry  rosyjskiej technologii żeglugi napowietrznej oraz rosyjskiej dobrej woli, to po co w takim razie w ogóle było jeść tą całą żabę pojednania polsko-rosyjskiego, i niby na jakiej podstawie lud ma Rosjanom ufać?

O ile z tego całego polsko-rosyjskiego pojednania ma cokolwiek być, to ja się kategorycznie domagam, by pan prezydent, pan premier, pan minister spraw zagranicznych, pan minister obrony i pan szef kancelarii pana premiera oraz ich najbliżsi współpracownicy świecili osobistym przykładem. Aby nie tylko od święta, z mównicy, ale na codzień, w pełni konsekwentnie, publicznie okazywali swoje rzeczywiste poparcie dla pojednania oraz dobrą wolę wobec rosyjskich przyjaciół.

W tym celu mają latać rządowym Tu-154M nr 102 jak najczęściej i jak najbardziej publicznie, z transmisjami telewizyjnymi wszystkich startów i lądowań. Żadnych Embraerów, żadnych Boeingów! Nie jesteście panowie w strefie wpływów Brazylii ani USA, żeby sobie latać samolotami tamtejszej produkcji. Dla was samoloty robi Samara.

Parafrazując wiekopomny bon mot pana ministra Sikorskiego do Polonii: Polska nie jest jakąś republiką bananową, żebyście sobie mogli po niej latać samolotami obcej marki.

Wasze miejsce jest tu i teraz, znaczy w Tupolewie '102'. Żadne wykręty nie pomogą. Żadnych złudzeń, panowie!

A jakby się wam podczas lotów na pokladzie '102' nudziło, to opowiadajcie sobie nawzajem dowcipy o oszołomach,  i o karkołomnych oraz bezsensownych teoriach spiskowych na temat katastrofy '101'.

Albo osiągniecie w ten sposób historyczne zwycięstwo nad uprzedzeniami Polaków wobec rosyjskich braci, albo znowu prezydent gdzieś poleci i znowu wszystko się zmieni.